پدر و مادر از روی نگرانی و مشکلاتی که در جامعه می‌تواند باعث آسیب به یک نوجوان شود، اقدام به محدود کردن فرزند خود می‌کنند. در واقع آن‌ها ترجیح می‌دهند که فرزندشان در خانه و در کنار آن‌ها باشد و یا اگر قصد بیرون رفتن دارد، باهم به بیرون بروند.
از طرفی دیگر تعیین محدودیت نوجوان برای ماندن در خانه ، می‌تواند زمینه ایجاد مشکلات بسیاری را برای نوجوان فراهم کند. استقلال داشتن و یا هویت یابی به وسیله بودن در جمع‌های دوستانه، از نیازهای نوجوانان است و ممکن است برای کنار زدن محدودیت‌ها با والدین خود مخالفت کنند.
در ادامه به راهکارهایی اشاره کرده‌ایم که می‌توانید با رعایت آن‌ها به فرزندان خود اجازه دهید که زمان‌هایی را بدون نگرانی به تنهایی بیرون از خانه باشند و با دوستان خود وقت بگذرانند.بهتر است زمان‌هایی را با کنترل و نظارت خودتان اجازه دهید فرزندتان به تنهایی بیرون رود و یا ساعاتی را در جمع‌های دوستانه باشد.
برای اینکه به عنوان پدر و مادر، کنترل شرایط از دستتان خارج نشود؛ در مورد زمان بیرون ماندن از خانه با فرزند خود صحبت کنید. بهتر است با آرامش به او توضیح دهید که اگر اجازه می‌دهید به تنهایی بیرون برود و به این معنی نیست که او حق دارد تا هر زمان که خواست بیرون باشد.
متناسب با سن، اعتماد به نفس و توانایی‌های فرزند خود زمان بیرون ماندن از خانه به تنهایی را برای او مشخص کنید.